شانه به سر

دلبر  جا  نا  ن  من،  عاشق  خود کردی من

                                        باد بهاری بزن ،شانه به سر سربزن

وامق عیا ر باش، با گل گلزار باش

                                         بنگر آفاق باش، با خود عیار باش

خود منو غرقابه کن، عشق منو چاره کن

                                            محرم اسرار کن، عاشق خود واله کن

خوش نظران را که او،عاشق خوب و نکو

                                         نیک نظر عاشق که تو،بیدل شیداکه کو

باغ گلستان توئی،یار مهستان توئی

                                            ساغی مستان توئی،یا ر دلستان توئی

عاشق دلدارتم،یار وفا دا رتم

                                           بیدل ساغی حشم،مست بکن رو چشم

                                چکاوکی نورعلی،تو نغمه خوان ولی

بلبل هستی

ند ا یی    در    دلم    گو  ید   بر   خیز

                                   مدا وم   گو  ید  او  صبح  سحر  خیز

صدا  ی  عاشقم هست هم که دانم

                                  گلستان  عشق  می ریزم  هما  نم

کسی   گر  مشتر  ی   گلها ی     تا  زه

                                     سفا  رش  می  کنم    ا  و  را  بسازه

سفارش  هر  کسی  هر   نو  ع  گلی  را

                                        نشانم     بلبلی    ر و  ی    گلی    را

که  د ا  ئم  او  برا  ی  هستی  بخوا  ند

                                           خر  ید  ارش  منم،   مستی  بخو  اند

گلها  ی  رنگا  رنگ  دارم   بسیا  ر

                                            بخو  ا  نم   د  عو  تش  کس او خریدار

بایستی  عاشقا  نم   گل با  شند

                                                 صبا خیز نغمه خو ان بلبل باشند

در این صورت خریدارش من هستم

                                                  که عاشق هستم ومن مست مستم

دل،ای دل،کن مرا یاری  تو ای  دل

                                                   که سنگینم نکن مانم تو این گل

" ملایجرد نور علی" باش نغمه خوانی

                                                    نشینی  شاخه هستی  بخوانی

قائم

خلق کرده است هستی را مثل گلی

        تا  نشینیم    شاخه اش    ما   بلبلی

داعما   خوانیم    ذکر    یاد    حق

        تا   بریزد    جام    ما    او    گل    طبق

آفریده   این   جهاد    حد   کمال

        با  چه   زیبایی    قشنگی   و   جمال

ما   همیشه   عاشق   روی   نگار

        بستری    را     ما   مهیا   تا    که   یار

ما بگیریم   و همیشه پی سراغ

        تا   سعادت    باشد    و بینیم    باغ

توشه هر دو جهان را ماکه جور

        تا    توانیم     ما    ببینیم    کوه  نور

داعما      خوانیم       ما    میعدگاه

        تا      بیاید     او  مداوم      سجدگاه

منتظر باشیم همیشه جمعه ماه

        شاید       او     روزی    بیاید  ما  نگاه

قاذورات ریزیم درون را ماکه دور

        قلب     ما    ظاهر  شود دائم به نور

نی توانیم     ما     ببینیم     آن  شاه

        قاعم   است   درب  ورودی ما  نگاه

عشق

مداوم منتظر کویت نشستم

        که فهمیدم فقط عاشقت هستم

عاشق کردی به زلف تارمویت

        تبسم    خنده    های     مهربونت

به نیم رخ چهره چهره نیک زیبا

         به    عشوه    ناز     زیبایت   فریبا

به زیبا  نیک   صورت آن نگارم

          عاشقم    من   همیشه    بیقرارم

مفتون    عاشق  آن  خال ابروت

        به  گیسوان    بلند  تار  یک موت

مداوم   یاد   تو هستم   همیشه

       برایم     او      فقط    دلدار    میشه

کعبه دل

همیشه  تا توانی  کن  اطاعت

        مداوم شکر  او گوی  و  عبادت

توانی کن تواف کعبه درون را

      تمیز و صاف کن تو اندرون را

شیاطین دور کن در داخل خود

        منیت بت بزرگی است وبیخود

بکشت   تو  گاو  شیری  درونت

        ندوشت شیر شیطان پوست وخونت

صفا و مروه داعم در تو پیدا

        شناسایی درون اوهست هویدا