در محفل رندان،نه من هست و نه مایی،،،،،عارف نظر و عاشق درویش همه،مست خدایی،،،،،بلبل به چمن،دامن صحرا به بهانه،،،،،دیوانه غزل خوان،رود شانه به شانه،،،،،
مست وملح است،عشق کشیدست به خیابان،،،،،او غمزه عینی،کشید سمت بیابان،،،،،عشاق همه،رسم چنین است و
چنان است،،،،،هرکس شود عارف، همین است وهمان است،،،،،می ریز تمنای وصال ،عشق یگانه،،،،،خوانند عشاق،همه عشق وترانه،،،،،گفتم به دلم عشق،کجایست صدایم،،،،،گفتا مه عشق است،همان است ندایم،،،،،سودای
دلی" نور علی"عاریه بستان،،،،،مجنون "جوینی"برو ،وادی مستان
ندایی در دلم گوید،بر خیز،،،،،مداوم گوید او ،صبح سحر خیز،،،،،صدای عاشقم هست،هم که دانم،،،،،گلستان عشق می ریزم،همانم،،،،،کسی گر مشتری،گلهای تازه،،،،،سفارش می کنم اورا بسازه،،،،،سفارش هرکسی،هرنوع گلی را،،،،،نشانم بلبلی،روی گلی را،،،،،که دائم او برای ،هستی بخواند،،،،،خریدارش منم،مستی بخواند،،،،،گلهای رنکارنگ،
دارم بسیار،،،،،بخوانم دعوتش،هستم خریدار،،،،،بایستی
عاشقانم،گل باشند،،،،،صبا خیز نغمه خوان،بلبل باشند،،،،،
در این صورت ،خریدارش من هستم،،،،،که عا شق هستم و،من مست مستم،،،،،دل،ای دل،کن مرا یاری،توای دل،،،،،
که سنگینم نکن،مانم تواین گل،،،،،"ملایجرد نورعلی"باش
،نغمه خوانی،،،،،نشینی،شاخه هستی،بخوانی
عشق به هستی،ندائی هم نشین،،،،،کن رها،پروازبیا با من نشین،،،،،وادی آستانه ام،آیی قدم،،،،،خوب سودا،باهم آیی
دم به دم،،،،،عشق من بودی،سوی جانا نه ات،،،،،راحلی کوچی،به سوی خانه ات،،،،،عاشقم یارم ،عودت می کنم،،،،،
من به سوی خود،دعوت می کنم،،،،،مد تی بودی فراهانی شدی،،،،،غرق من بودی،تو فانی شدی،،،،،سبز کردی، هستی باغ وجود،،،،،مست بودی ،دائما داغ سجود،،،،،عاشقم دیگر"ولی"هم پای تو،،،،،نا صبم کردم "علی'ع' بر جای تو،،،،،
روزرحلت تسلیت،آن مرسلین،،،،،تعزیت برعالم،آن
روح الا مین،،،،،نورعلی خود،تسلیت هم بر شما،،،،،تسلیت وتعزیت،شاه هما
بنا لیم د ا ئما ما ا ز جها لت
که او هست می کشاند به ذ لا لت
تو انی کن فز ون دانش حکمت
که با شد از برا یت آن رحمت
افکا ر زند گی ما در خرا فات
صدما ت زیاد این هست آفت
کسی بنلا د خا نه خوب ریزد
که لا د خانه او هیچ نریز د
جها لت مرکبی دارد تند رو
می دراند او گریبا ن زیر و رو
دارد آفت جها لت تیز تندی
زمین گیر می کند هر کس به کندی
خسارت ها ی جها لت بی شمار است
ضررجبران آن هم نا شمار است
خانه افکار مغز یک لحظه آرام
که مر کب جهل را تا توکنی رام
خانه افکار خود هیچ موقع مسموم
بقیه جو ا ر ح تو که مغمو م
که افواه دهن هر کسی باز
نبا ید سر دهد هر گو نه آواز
کارت اتمام قفل وچفت و بست کن
لازم هر موقع باشد او را باز کن
زبانت در دها نت هست حا جب
صحبت آ غا ز نکن تاوقت واجب
" ملایجرد نور علی" بر خود نصیحت
با هم نو عان خود دائم صحبت
عشق مدام گوید،بیدارشو
با صنم خود ،تو هم یار شو
دلبر خود،عاشق عیار باش
بال درست کن تو طیار باش
فکرزمینی،نکن هیچ تو
هرکه چنین فکر، گیچ است او
همیشه وقت، فکر سماوی کنیم
قطع زمینی و،هوایی کنیم
عاشق خودباش، بیدار باش
خیز شب وفکر، تودیدار باش
عشق نشین،دلبر عیار شو
محفل عرفان، توطیار شو
دعوت عشق است،تو هم سا زشو
فکر به حال خود، دمسا ز شو
بیشتر اوقات،با رندان نشین
لیل ونهار دائم،کنعان نشین
فکر زمینی نکن،هیچ وقت تو
کن فلکی فکر،تو دقت نکو
فکر سما و ی " نورعلی" داشتی
عشق تو افلا کی ،برداشتی